Boomplantdag | februari 1946

In de Hongerwinter van 1944/45 was er gebrek aan eten en aan warmte. Voor eten ging men naar de gaarkeukens, of men ging naar de boeren. Vaak dichtbij, maar in toenemende mate ook ver weg. Op de fiets naar Noord-Holland of zelfs naar Groningen en Friesland. Dat waren barre hongertochten, want het was een koude winter. Vanaf half december tot eind januari was er voortdurend sprake van vorst, met soms zeer lage temperaturen.

Die koude deed ook de vraag naar stookhout sterk oplopen. Overal werd hout vandaan gescharreld, om de huizen nog enigszins te kunnen verwarmen en om te koken. Uit leegstaande huizen werden alle bruikbare houten delen gesloopt, waar mogelijk verdwenen de houten bielzen onder de tramrails, en er werden bomen gekapt, heel veel bomen. Ook in Voorburg. De Parkweg was op vele plekken kaal, ook uit Vreugd en Rust waren veel bomen verdwenen. In sommige straten was er een burgerwacht om de bomen te bewaken. Desondanks was de schade groot.

Na de oorlog besloot men de bomenstand te gaan herstellen. Op dinsdag 12 februari 1946 werd door burgemeester Nederbragt de bevrijdingsboom geplant, een linde, op de hoek van de Herenstraat en de van Schagenstraat. Daar staat de boom nog altijd. Het hek om de boom is daar in 1987 geplaatst. Het stond eerst om een linde, in de Herenstraat bij de Oude Kerk tegenover de Kerkstraat, die daar in 1898 geplaatst was vanwege de kroning van koningin Wilhelmina. Deze linde sneuvelde tijdens een storm in 1984. In 2011 is het hek, inmiddels een rijksmonument, gerestaureerd, dankzij de inspanningen van Mooi Voorburg.

De burgemeester plantte op die februaridag in 1946 naast de bevrijdingsboom nog een boom, op de hoek van de Parkweg en de Weverslaan. Scholieren hebben vervolgens die dag bomen geplant langs de Parkweg, tot aan de Vondelstraat.