Gasdistributie | januari 1946

Nederlanders en overheidsregels, dat is niet altijd een geslaagde combi. De ‘lockdown’ vanwege de Coronapandemie is weer een goed voorbeeld. Hoewel reizen naar het buitenland, tenzij uit noodzaak, dringend afgeraden wordt, menen veel Nederlanders toch dat dat een goede afspraak is, maar dat voor hen een uitzondering gemaakt kan en moet worden. Ze hebben zich laten testen, ze gaan naar een land waar geen toeristen komen, en alles is daar gedaan om mensen coronavrij door hun verblijf te loodsen. Waarom zou men zich dan moeten houden aan afgesproken regelgeving? De regering kan dringend vragen om niet naar het buitenland op vakantie te gaan, niet en masse boodschappen te gaan doen, en wat al niet meer, veel Nederlanders trekken zich hier weinig van aan.

Dat gedrag deed zich ook al in de winter van 1945-1946 voor. Energie, ook gas, was nog schaars. Er was te weinig aanbod voor de aanzienlijke vraag. Dat betekende dat het aanbod gerantsoeneerd moest worden. In dit geval gebeurde dat door alle Voorburgers te vragen terughoudend te zijn met hun gasafname. Alleen dan was er voldoende gas voor een ieder om te koken en waar nodig het huis te verwarmen. Maar iedereen weet ook dat als het gas op is, men niet kan koken. De rationele conclusie was dat je er snel bij moest zijn. Het gevolg was dat de gasvoorraad bij het GEB te snel opraakte, en dat daardoor veel mensen helemaal niet meer konden koken.

Bijgaand bericht maakt duidelijk dat de directeur van het GEB in Voorburg hierover ontstemd was. “Wij zijn ijverig bezig de overtreders af te sluiten”, zo laat de directeur dreigend weten. Maar ook toen zal dat waarschijnlijk met een sisser afgelopen zijn. Het was winter, voedsel was nog steeds schaars, hoe zou men zo kort na de oorlog gezinnen deze ontbering kunnen opleggen.