Geestelijke verzorging | 30 juni 1949

Al vanaf 1913 was in Voorburg het katholieke ziekenhuis Sint Antoniushove gevestigd. Dat ziekenhuis was er niet alleen voor katholieken, maar voor alle inwoners van Voorburg en omliggende gemeenten. In een ander artikel ging het over de bijdragen die de omliggende gemeenten, zoals Leidschendam, moesten betalen voor de zorg van hun inwoners in dit ziekenhuis.
De discussie die in dit artikel wordt weergegeven betrof de vraag of de verstrekte zorg, en daarmee ook de eventuele vergoeding, naast de lichamelijke zorg ook de geestelijke zorg betrof. Het door het Rijk vastgestelde tarief was blijkbaar niet voldoende om én de lichamelijke én de geestelijke zorg te bekostigen. Een aantal partijen (K.V.P., A.R. en V.V.D.) vonden dat die twee vormen van zorg onmogelijk te scheiden waren, terwijl de P.v.d.A. (acroniemen werden toen nog met puntjes geschreven!!) die zaken juist wel uit elkaar wilde houden. Het instituut ziekenhuis moest gescheiden blijven van de R.K. geestelijke zorg. Die geestelijke zorg moest dan maar door andere subsidiegevers bekostigd worden. Uiteindelijk werd besloten om de gevraagde subsidie van fl 14.343 toch toe te kennen, zonder stemming. Daarmee bleven materiële en geestelijke verzorging gekoppeld. Daarvoor was dit katholieke ziekenhuis te belangrijk, ook voor niet-katholieke inwoners.

(Het Binnenhof)